Η επιτυχία στην αντιμετώπιση του διαβήτη είναι ένα από τα πιο ισχυρά παραδείγματα από τα οφέλη της σύγχρονης ιατρικής. Οι επιστημονικές εξελίξεις έχουν βοηθήσει τα εκατομμύρια των ασθενών με διαβήτη να ζουν υγιέστερα και ποιοτικότερα. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα για το διαβήτη τύπου 2, την πιο συχνή μορφή διαβήτη, αναμένεται να ζήσουν σχεδόν όσο κι εκείνοι που δεν πάσχουν από την πάθηση.
Ωστόσο, μια συχνή και δυνητικά θανάσιμη απειλή αναδύεται για το σχεδόν 10% των ασθενών που ζουν με διαβήτη. Αν και τα φάρμακα του διαβήτη είναι αποτελεσματικά στη ρύθμιση του σακχάρου και τη μείωση του κινδύνου επιπλοκών, έχουν τους δικούς τους κινδύνους. Η πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια είναι η υπογλυκαιμία, η οποία ίσως είναι ακόμη πιο σοβαρή απ’ ό,τι νομίζαμε μέχρι σήμερα.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, η οποία διεξήχθη στο Kaiser Permanente με ερευνητές και από την Ιατρική Σχολή του Yale και το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, διαπιστώθηκε ότι
οι ασθενείς με διαβήτη παρουσιάζουν συχνά σοβαρή υπογλυκαιμία, ανεξάρτητα από το αν ο διαβήτης τους είναι καλά ελεγχόμενος ή όχι.
Τα ευρήματα αυτά, που βασίζονται σε σχεδόν 10.000 ενήλικες ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, αμφισβητούν τη συμβατική πεποίθηση ότι η υπογλυκαιμία είναι πρωτίστως ένα πρόβλημα μεταξύ των ασθενών με χαμηλό μέσο όρο σακχάρου στο αίμα.
Συνολικά, πάνω από το 10% των ασθενών εμφάνισε σοβαρή υπογλυκαιμία κατά τη διάρκεια της μελέτης, και επίσης συχνά παρουσιάσθηκε υπογλυκαιμία σε ασθενείς με υψηλό μέσο όρο επιπέδων σακχάρου, δηλ. σε ασθενείς με κακή γλυκαιμική ρύθμιση.
Τα αποτελέσματα αυτά πρέπει να αξιολογηθούν από τους κλινικούς ιατρούς που αντιμετωπίζουν την ασθένεια. Τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας είναι συνήθως ήπια και παροδικά και μπορεί να συμπεριλαμβάνουν αίσθημα ζαλάδας ή τρέμουλο, πείνα ή διανοητική σύγχυση. Η σοβαρή υπογλυκαιμία, ωστόσο, είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.
Πηγή: Medscape
Ο δυνητικός κίνδυνος της υπογλυκαιμίας δε θα πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην προσπάθεια για βέλτιστο γλυκαιμικό έλεγχο, καθώς μόνο με καλή γλυκαιμική ρύθμιση μπορούν να αποφευχθούν ή/και να επιβραδυνθούν οι επιπλοκές της διαβητικής νόσου.
