Συμβουλές διατροφής για τις μέρες των γιορτών!
Γράφει η Μαρία Κανάκη, Βιοχημικός – Βιοτεχνολόγος, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Όλοι περιμένουμε τις γιορτές των Χριστουγέννων με ανυπομονησία! Τα πάντα γύρω από το θέμα είναι φωτεινά κι ευωδιαστά. Παράλληλα όμως πολλοί θέτουν το εξής ερώτημα: Να χαλάσω τη δίαιτα και να πάρω πίσω όλα τα κιλά που (με τόσο κόπο!) έχασα ή να μην ευχαριστηθώ τις γιορτές;
Και βέβαια το παραπάνω δεν είναι παρά μόνο ένα ψευτοδίλημμα. Διατήρησε την ψυχραιμία σου και θυμήσου ότι…
Η αξία του πρωινού παραμένει ανεκτίμητη και στις γιορτές!
Αντί να θυσιάσετε το πρωινό στο βωμό των γιορτινών εδεσμάτων, απλώς προσπαθήστε να μειώσετε τα λίπη του πρωινού όπως για παράδειγμα αποφεύγοντας τα croissants, τις σφολιάτες ή τα κέικ! Μπορείτε να αντικαταστήσετε αυτές τις επιλογές για παράδειγμα με:
γάλα χαμηλών λιπαρών ή γιαούρτι χαμηλών λιπαρών ή φυσικό χυμό
και
δημητριακά πρωινού ή φρυγανιές ή κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Μην ξεχάσετε να φάτε το δεκατιανό και απογευματινό σας φρούτο! Θα εμποδίσουν την ενοχλητική πείνα μεταξύ των γευμάτων και θα σας οδηγήσουν σε πιο ‘νηφάλιες’ επιλογές κατά το σερβίρισμα στο γιορτινό τραπέζι.
Κατά τη διάρκεια του γιορτινού γεύματος νιώστε ελεύθεροι να κάνετε τις δικές σας επιλογές. Θυμηθείτε μόνο ότι τόσο η καταπίεση της όρεξης όσο και οι υπερβολές μας στερούν την απόλαυση τόσο του φαγητού όσο και της παρέας. Καλό θα ήταν σερβιριστούμε με μέτρο και αποφύγουμε τα πολύ λιπαρά μέρη του κρέατος (πέτσα γαλοπούλας ή κατσικιού, ορατό λίπος χοιρινού κλπ) ή τις λιπαρές σάλτσες, τα παχιά τυριά και αλλαντικά.
Γλυκό…; Γενικότερα τα Χριστουγεννιάτικα γλυκά είναι κάπως ‘βαριά’ σε θερμίδες. Παρόλα αυτά δεν είναι ανάγκη να τα στερηθούμε! Για παράδειγμα μπορείτε να φάτε κάτι λιγότερο στο κυρίως γεύμα ή αντί για croissant σοκολάτας στο πρωινό μπορείτε να επιλέξετε κάτι λιγότερο ‘θερμιδοφόρο’ όπως ψωμί ολικής άλεσης με λίγο μέλι. Με αυτό τον τρόπο το γλυκάκι δεν είναι τόσο μεγάλη επιβάρυνση. Ας τονίσουμε όμως και το εξής:
Κανένα κύριο γεύμα δεν πρέπει να αντικαθίσταται από ένα επιπλέον γλυκό καθώς τα γλυκά δεν μας δίνουν παρά ελάχιστα από τα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά που μας δίνει το κανονικό γεύμα.
Όσον αφορά το αλκοόλ… δέλεαρ για κάθε bon viveur! Αφού λοιπόν θέλουμε να το απολαύσουμε ας το κάνουμε έξυπνα και με μέτρο! Καλό θα ήταν να αποφύγετε τα ποτά με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ (≥30%vol) ή τουλάχιστον να αποφύγετε τις προσμίξεις με χυμούς, ζάχαρη ή αναψυκτικά… Oι θερμίδες ανεβαίνουν κατακόρυφα ενώ το αλκοόλ απορροφάται γρηγορότερα από τον οργανισμό μας, με αποτέλεσμα να μεθάμε αμέσως! Ιδανικές επιλογές φαίνονται να είναι το κρασί (11-20%vol) και η μπύρα (4-8%vol).
Ενυδάτωση… Η καλή ενυδάτωση του οργανισμού μας είναι βασικός κανόνας αλλά ειδικά στα ‘μεγάλα τραπέζια’ μας βοηθά στην καλύτερη ρύθμιση των ηλεκτρολυτών μας αλλά και στην επιβράδυνση της επίδρασης του αλκοόλ στον οργανισμό μας.
Μην παραλείψετε γεύματα! Επειδή πρόκειται να φάμε καλά στο γιορτινό τραπέζι δεν σημαίνει ότι πρέπει να πεινάσουμε όλη την υπόλοιπη ημέρα! Εφόσον το ένα από τα βασικά γεύματα θα είναι πλούσιο και ‘φορτωμένο’ καλό θα ήταν σε άλλο γεύμα να κάνετε πιο ελαφριές επιλογές, όπως για παράδειγμα:
Γάλα ή γιαούρτι χαμηλών λιπαρών με φρυγανιές/ψωμί/δημητριακά ολικής αλέσεως
ή κάποια σαλάτα ωμών ή βραστών λαχανικών με λίγο τυράκι και ψωμί ολικής
ή μια ελαφριά σουπίτσα με λίγο τυράκι και ψωμί ολικής αλέσεως.
Η σωματική δραστηριότητα αποδεδειγμένα βοηθά στη βελτίωση της υγείας μας. Αν ο ρυθμός του εορταστικού κλίματος μας επιβάλλει την ελάττωσή της μπορούμε να εντάξουμε ή και να αυξήσουμε το περπάτημα στην καθημερινότητά μας. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο βελτιώσουμε την υγεία μας αλλά θα αντισταθμίσουμε κάπως και τις ατασθαλίες μας!
Καλά Χριστούγεννα κι Ευτυχισμένο 2015!
Πηγή: nutriscience.gr
- Δημοσιεύθηκε στο Γενικά
Δίαιτες προς αποφυγήν!
Γράφει η Κατερίνα Λυμπεροπούλου, Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, M.Sc.
Το γρήγορο και εύκολο αδυνάτισμα αποτελεί για πολλούς μεγάλο δέλεαρ και κυρίως γι’ αυτούς που δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν ουσιαστικές και μακροπρόθεσμες αλλαγές στον τρόπο ζωής τους.
Σε αυτούς συνήθως απευθύνονται διάφορες «ανορθόδοξες» δίαιτες αδυνατίσματος που συνήθως έχουν ως αποτέλεσμα γρήγορη επαναφορά του βάρους, αίσθημα αποτυχίας, αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και φυσικά σπατάλη χρημάτων. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικές από τις κατηγορίες αυτών των διαιτών και πού βασίζεται η κάθε μία:
Δίαιτες με μαγικά τρόφιμα, π.χ. «του γκρέιπφρουτ», «της λαχανόσουπας». Αυτές οι μέθοδοι αποδίδουν ιδιότητες καύσης του σωματικού λίπους σε συγκεκριμένα τρόφιμα και προτείνουν συχνή κατανάλωσή τους έως και μονοφαγία με αυτά. Στην πραγματικότητα κανένα τρόφιμο δεν έχει λιπολυτικές ιδιότητες. Δίαιτες αυτού του τύπου στερούν την ποικιλία και την επάρκεια στη διατροφή καθώς τρώγοντας μόνο από αυτά το άτομο στερείται πολλών θρεπτικών συστατικών από άλλα τρόφιμα. Το αδυνάτισμα έρχεται ως συνέπεια της μειωμένης θερμιδικής πρόσληψης λόγω αποκλεισμού ομάδων τροφίμων και λόγω της απέχθειας που αναπτύσσεται στα εν λόγω «μαγικά» τρόφιμα με αποτέλεσμα το άτομο να τρώει όλο και λιγότερο.
Δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη: από τις πρώτες και πιο γνωστές είναι η «δίαιτα Atkins». Παρέχουν αρχικά μέχρι 20 γραμμάρια υδατανθράκων και στη συνέχεια μέχρι 50 ενώ, ενδεικτικά, με βάση τα πρότυπα τη μεσογειακής διατροφής, μια δίαιτα 2000 θερμίδων περιλαμβάνει τουλάχιστον 250 γρ. Αποκλείουν πολλά τρόφιμα κυρίως αμυλούχα, φρούτα και λαχανικά. Τα μεγάλα ποσά πρωτεΐνης που παρέχουν αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού και προκαλούν απώλεια υγρών από το σώμα στην οποία οφείλεται και η μεγάλη απώλεια βάρους. Επιπλέον, η έλλειψη υδατανθράκων προκαλεί κέτωση, μια μεταβολική διαδικασία που καταστέλλει την όρεξη. Αυτού του τύπου οι δίαιτες έχουν παροδικό αποτέλεσμα ενώ παράλληλα αυξάνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο λόγω της αυξημένης περιεκτικότητάς τους σε ζωικό λίπος.
Δίαιτες με πολλές φυτικές ίνες και πολύ λίγες θερμίδες: πρόκειται για τον αντίποδα της προηγούμενης κατηγορίας. Παρέχουν δηλαδή μικρά ποσά πρωτεΐνης αφού στηρίζονται στη μεγάλη κατανάλωση φυτικών τροφίμων. Οι φυτικές ίνες συγκρατούν πολύ νερό κατά την πέψη δημιουργώντας κορεσμό. Επίσης, τρόφιμα με πολλές φυτικές ίνες (ολικής άλεσης, όσπρια, φρούτα, λαχανικά) έχουν λίγες θερμίδες αναλογικά με τον όγκο τους. Έτσι, θεωρητικά τρώει κανείς μεγάλη ποσότητα φαγητού με λίγες θερμίδες και χορταίνει. Παρόλα αυτά, πρόσληψη φυτικών ινών πέρα του φυσιολογικού (25-38 γρ/ ημέρα για τους ενήλικες) μπορεί να προκαλέσει απόφραξη του εντέρου ή και αφυδάτωση αν δεν καταναλώνεται επιπλέον νερό. Πρέπει λοιπόν να υπάρχουν σε μια δίαιτα απώλειας βάρους αλλά χωρίς υπερβολές.
Δίαιτες με βάση την ομάδα αίματος: βασίζονται στην ύπαρξη ενώσεων πρωτεϊνικής φύσης στα τρόφιμα οι οποίες ονομάζονται λεκτίνες και οι οποίες υποτίθεται πως όταν έρθουν σε επαφή με το αίμα μιας συγκεκριμένης ομάδας αίματος προκαλούν την αντίδραση του σώματος και το «μπλοκάρισμα» του μεταβολισμού. Η αλήθεια είναι ότι οι λεκτίνες υπάρχουν σε διάφορα τρόφιμα, όμως απενεργοποιούνται κατά την παρασκευή του φαγητού ενώ μάλιστα το σώμα διαθέτει προσαρμοστικούς μηχανισμούς για την επιβίωση σε ξένες προς αυτό ουσίες. Οι δίαιτες που βασίζονται σε αυτή τη θεωρία καταλήγουν στον αποκλεισμό τροφίμων και για αυτό το λόγο είναι ανεπαρκείς.
Δίαιτες πολύ χαμηλών θερμίδων, μόνο με υγρά: παρέχουν έως 800 θερμίδες την ημέρα υπό τη μορφή υγρών υποκατάστατων γευμάτων. Είναι ιδιαίτερα ελλιπείς και επικίνδυνες. Πρέπει να γίνονται μόνο υπό ιατρική επίβλεψη για συγκεκριμένες παθολογικές καταστάσεις και για μικρό χρονικό διάστημα. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι οδηγούν σε μικρή απώλεια σωματικού λίπους και σε πολύ μεγάλη απώλεια μυϊκής μάζας. Η μη κανονική σύσταση της τροφής δε δίνει τη δυνατότητα εκπαίδευσης του ατόμου σε ένα σωστό τρόπο διατροφής.
Άλλες μέθοδοι «χωρίς δίαιτα»: παθητική γυμναστική με ηλεκτρόδια που «καίνε» το λίπος σε στοχευμένα σημεία του σώματος, κρέμες αδυνατίσματος κ.ά. Η αλήθεια είναι ότι ο λιπώδης ιστός αποτελεί αποθήκη ενέργειας η οποία χρησιμοποιείται από το σώμα όταν υπάρχει ανάγκη (έλλειψη ενέργειας λόγω υποθερμιδικής δίαιτας, αυξημένες ανάγκες λόγω άσκησης). Άλλες μέθοδοι όπως ζελατίνες/ ζώνες αδυνατίσματος κατά τη διάρκεια της άσκησης ώστε να αυξάνεται η εφίδρωση είναι εκτός από ανούσιες και επικίνδυνες. Η απώλεια βάρους είναι ουσιαστικά απώλεια ιδρώτα και το βάρος επανέρχεται άμεσα με τη φυσιολογική ενυδάτωση. Αποτελούν δε επικίνδυνες τακτικές αφού η αφυδάτωση που προκαλείται μπορεί να οδηγήσει σε θερμοπληξία.
Συμπερασματικά, μια μέθοδος απώλειας βάρους πρέπει να σας υποψιάζει όταν:
- Απαιτεί την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων με «μαγικές» ιδιότητες
- Απαγορεύει την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων ή μιας ολόκληρης ομάδας τροφίμων
- Περιλαμβάνει ασυνήθιστες ποσότητες τροφίμων ή περίεργους συνδυασμούς
- Υπόσχεται γρήγορη απώλεια βάρους
- Ισχυρίζεται ότι δε χρειάζεται σωματική άσκηση
Φαίνεται ότι η προσπάθεια απώλειας βάρους με μια από τις παραπάνω ή και άλλες ανορθόδοξες μεθόδους που κυκλοφορούν σε αφθονία, μπορεί να είναι από απλώς αναποτελεσματική έως και επικίνδυνη για την υγεία.
Το βασικότερο τους μειονέκτημα είναι ότι δεν προάγεται η διατροφική αγωγή, η εκμάθηση δηλαδή του σωστού τρόπου χειρισμού της τροφής μέσα από μια ισορροπημένη και σωστά σχεδιασμένη διατροφή απώλειας βάρους.
Έτσι, το άτομο δεν καταφέρνει να αλλάξει τις κακές συνήθειες που προκάλεσαν την αύξηση του βάρους και ξαναμπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο αύξησης και μείωσής του από την αρχή, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο την υγεία του. Η απόφαση λοιπόν να χάσει κανείς τα περιττά κιλά του πρέπει να συνοδεύεται από συνειδητή προσπάθεια να αλλάξει τις συνήθειές του μη προσφεύγοντας σε μαγικές και πρόσκαιρες λύσεις.
Βιβλιογραφία
Du H, Feskens E. Dietary determinants of obesity. Acta Cardiol. 2010 Aug;65(4):377-86.
Sacks FM, Bray GA, Carey VJ et al. Comparison of weight-loss diets with different compositions of fat, protein, andcarbohydrates. N Engl J Med. 2009 Feb 26;360(9):859-73.
Πηγή: nutriscience.gr
- Δημοσιεύθηκε στο Γενικά
Η πλάνη των «μαγικών τροφών»
Γράφει ο Δρ. Σπυρίδων Κανελλάκης, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Συνεχώς βομβαρδιζόμαστε από διαφημίσεις «μαγικών» τροφών. Το ένα που αδυνατίζει, το άλλο που καίει το λίπος στην κοιλιά, αυτό που προστατεύει από το σακχαρώδη διαβήτη, εκείνο που ενισχύει τη μνήμη και φυσικά αυτό που «ανορθώνει» τη σεξουαλική διάθεση.
Πολλές από αυτές τις εταιρείες που τα πουλάνε επικαλούνται και επιστημονικές μελέτες που συνήθως αποτελούνται από 1-2 μελέτες in vitro (=σε κύτταρα σε σωλήνες) ή στην καλύτερη των περιπτώσεων σε πειραματόζωα που χορηγούν μεγαδόσεις (δεκαπλάσιες αυτών που θα τολμούσε να δώσει κάποιος σε ανθρώπους). Πολύ συχνά δε, οι μελέτες αυτές είναι περίπλοκης μεθοδολογίας, αμφίβολης αξιοπιστίας, δημοσιευμένες σε χαμηλής ποιότητας επιστημονικά περιοδικά. Η επιστήμη βέβαια κάπως έτσι προχωρά, πρώτα γίνεται μια παρατήρηση, μετά κάποιες κλινικές δοκιμές σε πειραματόζωα και μετά σε ανθρώπους. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η διαδικασία απαιτεί πολύ χρόνο και πολλές μελέτες μέχρι να καταλήξουμε σε έναν ισχυρισμό για ένα τρόφιμο. Επειδή καλό είναι να είμαστε ακριβοδίκαιοι πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν και κάποιες τροφές που αποδεδειγμένα έχουν κάποιο αποτέλεσμα στην αύξηση του μεταβολισμού και στην ενίσχυση μιας προσπάθειας απώλειας βάρους που όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να δράσουν από μόνες τους και φυσικά το αποτέλεσμα είναι μόνο λίγα παραπάνω γραμμάρια την εβδομάδα, πάντα στα πλαίσια μιας συνδυαστικής προσπάθειας διατροφής και άσκησης.
«Πλάνη» λοιπόν και όχι «Απάτη», διότι μπορεί όντως κάποιες από αυτές τις ουσίες να έχουν κάποιο ωφέλιμο αποτέλεσμα που αυτή τη στιγμή, για την πλειοψηφία από αυτές κανένας δεν μπορεί να το επικαλεστεί. Οι εταιρείες εκμεταλλεύονται το πάθος του σύγχρονου καταναλωτή να χάσει βάρος από το καναπέ του οπότε υπερδιαφημίζουν αυτά τα ακριβά «μαγικά» σκευάσματα κάνοντας παράνομους ισχυρισμούς «πλανεύοντας» τον καταναλωτή και θυσιάζοντας έτσι την επιστημονική ηθική στο βωμό του κέρδους.
Από την άλλη μεριά υπάρχουν εκατοντάδες –ίσως και χιλιάδες- δημοσιευμένες μελέτες που αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα ενός υγιεινού τρόπου ζωής, που περιλαμβάνει ποιοτική διατροφή και αυξημένη φυσική δραστηριότητα, στην απώλεια και ρύθμιση του σωματικού βάρους, βελτίωση των νοητικών λειτουργιών, αύξηση της αντοχής, διατήρηση καλής υγείας και «ανόρθωσης» της σεξουαλικής διάθεσης. Αν θέλουμε λοιπόν, να διασφαλίσουμε όλα τα παραπάνω ο πιο οικονομικός και επιστημονικά αποδεδειγμένος τρόπος, την στιγμή αυτή, είναι καλή διατροφή και αυξημένη φυσική δραστηριότητα.
Τελικά όποιος νομίζει ότι μια υπερτροφή ή κάποιο μαγικό σκεύασμα θα μπορέσει να τον αδυνατίσει από το καναπέ του χωρίς αυτός να κάνει καμιά άλλη δραστηριότητα από το να την πληρώσει «πλανάται». Η κατανόηση αυτής της τόσο απλής συνθήκης είναι η αρχή της διατροφικής αγωγής που πρέπει να συνοδεύει κάθε προσπάθεια για βελτίωση της υγείας μας.
Πηγή: nutriscience.gr
- Δημοσιεύθηκε στο Γενικά
Παχυσαρκία: μύθοι και αλήθειες (2ο μέρος): υποθέσεις
Όπως είναι σημαντικό να παραδεχτούμε ότι ορισμένες ευρέως διαδεδομένες πεποιθήσεις σχετικά με την παχυσαρκία είναι μάλλον αναληθείς (μύθοι), είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν υποθέσεις, ευρέως αποδεκτές, που δεν έχουν αποδειχθεί ούτε διαψευσθεί, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε για τη συλλογή στοιχείων που να τις υποστηρίζουν ή να τις διαψεύδουν.
Υπόθεση 1: Η τακτική κατανάλωση (έναντι της παράλειψης) πρωινού γεύματος προστατεύει από την παχυσαρκία.
Η υπόθεση βασίζεται στην αντίληψη ότι η παράλειψη πρωινού οδηγεί σε υπερκατανάλωση τροφής στο υπόλοιπο της ημέρας. Ωστόσο, 2 τυχαιοποιημένες μελέτες που συνέκριναν το αποτέλεσμα της κατανάλωσης έναντι της παράλειψης του πρωινού δεν έδειξαν καμία επίδραση στο σωματικό βάρος του συνολικού δείγματος.
Υπόθεση 2: Η πρώιμη παιδική ηλικία είναι η περίοδος κατά την οποία αποκτούμε συνήθειες σχετικές με τη διατροφή και τη σωματική άσκηση που επηρεάζουν το βάρος μας σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Η υπόθεση βασίζεται στην πεποίθηση ότι ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) καθώς και οι διατροφικές συμπεριφορές και προτιμήσεις της παιδικής ηλικίας σχετίζονται με αυτές της ενήλικης ζωής. Ωστόσο, παρότι ο ΔΜΣ τείνει να ακολουθεί μια τάση καθώς ένα άτομο μεγαλώνει, διαχρονικές μελέτες υποδηλώνουν ότι αυτή η τάση μάλλον ακολουθεί ένα γενετικά καθορισμένο πρότυπο και δεν αποτελεί μια επίμονη επίδραση της μάθησης κατά την παιδική ηλικία.
Υπόθεση 3: Η κατανάλωση περισσότερων φρούτων και λαχανικών θα οδηγήσει σε απώλεια περισσότερου ή πρόσληψη λιγότερου βάρους, ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν άλλες αλλαγές στη συμπεριφορά ή το περιβάλλον ενός ατόμου.
Η υπόθεση βασίζεται στην ιδέα ότι τρώγοντας περισσότερα φρούτα και λαχανικά, ένα άτομο, προφανώς αυθόρμητα, τρώει λιγότερο από άλλα τρόφιμα, και η προκύπτουσα μείωση των συνολικών θερμίδων είναι μεγαλύτερη από την αύξηση των θερμίδων από τα φρούτα και τα λαχανικά.
Πράγματι, η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών έχει οφέλη για την υγεία. Ωστόσο, όταν δεν υπάρχουν αλλαγές στη συμπεριφορά που να συνοδεύουν την αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, μπορεί να συμβεί αύξηση στο σωματικό βάρος ή να μην υπάρχει καμία αλλαγή σε αυτό.
Υπόθεση 4: Η αυξομείωση του σωματικού βάρους σχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα.
Αν και επιδημιολογικές μελέτες παρατήρησης δείχνουν ότι η αστάθεια του σωματικού βάρους συνδέεται με αυξημένη θνησιμότητα, τέτοια ευρήματα πιθανόν να οφείλονται σε συγχυτικούς παράγοντες σχετικά με την κατάσταση της υγείας. Μελέτες σε ζωικά μοντέλα δεν υποστηρίζουν αυτές τις επιδημιολογικές συσχετίσεις.
Υπόθεση 5: Η κατανάλωση ενδιάμεσων γευμάτων (snack) συμβάλλει στην πρόσληψη βάρους και την παχυσαρκία.
Η υπόθεση είναι ότι τα ενδιάμεσα γεύματα δε σταθμίζονται επαρκώς σχετικά με τα υπόλοιπα γεύματα της ημέρας, οδηγώντας με τον τρόπο αυτόν σε αύξηση του σωματικού βάρους. Τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες μελέτες ωστόσο δεν υποστηρίζουν ούτε αυτήν την υπόθεση. Επιπλέον, διάφορες μελέτες παρατήρησης δεν έχουν δείξει μια σταθερή συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ενδιάμεσων γευμάτων και της παχυσαρκίας ή του αυξημένου ΔΜΣ.
Υπόθεση 6: Η περιβαλλοντική δομή, σε ό,τι αφορά στη διαθεσιμότητα πεζόδρομων και πάρκων, μπορεί να επηρεάσει την παχυσαρκία.
Η υπόθεση βασίζεται στην ιδέα ότι τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά της γειτονιάς μπορούν να προάγουν ή να αναχαιτίσουν τη σωματική δραστηριότητα, επηρεάζοντας έτσι την παχυσαρκία.
Σύμφωνα με μια συστηματική ανασκόπηση, σχεδόν όλες οι μελέτες που δείχνουν συσχετίσεις μεταξύ του κινδύνου παχυσαρκίας και των παραμέτρων του δομημένου περιβάλλοντος (π.χ. πάρκα, δρόμοι και αρχιτεκτονική) έχουν χαρακτήρα παρατηρητικό. Επιπλέον, αυτές οι μελέτες παρατήρησης δεν έχουν δείξει συνεπείς συσχετίσεις, έτσι δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.
Συνεχίζεται…
- Δημοσιεύθηκε στο Γενικά
- 1
- 2