Πρέπει να αναθεωρηθούν τα διαγνωστικά κριτήρια για το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS);

Αυτό υποστηρίζουν οι συγγραφείς μιας νέας μελέτης, όπου συγκρίθηκαν τα χαρακτηριστικά των ωοθηκών των γυναικών που διαγιγνώσκονται με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών με αυτά υγιών εθελοντών. Η επικεφαλής συγγραφέας Marla Ε. Lujan, PhD, και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι η πιο ακριβής διάγνωση του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών σχετίζεται με συνολικό αριθμό ωοθυλακίων ανά ωοθήκη (FNPO) μεγαλύτερο των 26, παρά των 12 όπως προτείνεται από τα τρέχοντα διαγνωστικά κριτήρια από το 2003 στο Ρότερνταμ.

Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Human Reproduction, οι ερευνητές από το Τμήμα Επιστημών της Διατροφής, του Πανεπιστημίου Cornell της Νέας Υόρκης εξηγούν ότι από το 2003 “ένας αυξανόμενος αριθμός αναφορών έχουν εμφανιστεί που αμφισβητούν τη χρησιμότητα των απεικονιζομένων πολυκυστικών ωοθηκών ως δείκτη του συνδρόμου, ενώ αυξημένη επίπτωση πολυκυστικών ωοθηκών έχει περιγραφεί σε υγιείς γυναίκες με κανονικό κύκλο”. Επιπλέον, οι μελέτες στις οποίες οι υπερηχογραφικές εικόνες διαβάστηκαν από περισσότερους από έναν παρατηρητή, είχαν μεταβαλλόμενη αξιοπιστία.

Ως εκ τούτου, η τρέχουσα μελέτη σχεδιάστηκε για να καθοριστεί κατά πόσον οι πιο πρόσφατες τεχνολογίες μπορούν να οδηγήσουν σε πιο ακριβή και αξιόπιστο διαγνωστικό έλεγχο.

Στη μελέτη συμμετείχαν 98 γυναίκες (διάμεσης ηλικίας 28 χρόνων) που είχαν διαγνωστεί με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών με βάση τα κριτηρία της ολιγο-αμηνόρροιας και υπερανδρογοναιμίας και 70 υγιείς γυναίκες (διάμεσης ηλικίας 27 χρόνων) με κανονική έμμηνο ρύση και χωρίς υπερανδρογοναιμία.

Οι συμμετέχουσες υποβλήθηκαν σε διακολπικό υπερηχογράφημα, με την ομάδα ελέγχου τις ημέρες 2 έως 5 του κύκλου τους και την ομάδα με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών σε έναν απροσδιόριστο χρόνο. Για να μετρηθούν τα ωοθυλάκια, ένα προγραμματιζόμενο δίκτυο εμφανιζόταν πάνω από το παράθυρο προβολής, και οι παρατηρητές μετρούσαν τον αριθμό των ωοθυλακίων σε κάθε πλαίσιο του πλέγματος.

Οι συγγραφείς χρησιμοποίησαν ένα λειτουργικό δείκτη ανάλυσης για να αξιολογήσουν την ικανότητα του FNPO, του αριθμού ωοθυλακίων σε μία διατομή (FNPS) και τον όγκο των ωοθηκών (OV) για να γίνει διάκριση μεταξύ φυσιολογικών και ατόμων με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. Όπως φάνηκε, η διαγνωστική δυνατότητα των FNPO, FNPS και OV ήταν 0,969, 0,880 και 0,873 αντίστοιχα.

Η ανάλυση FNPO έδειξε ότι το όριο των 26 ωοθυλακίων συνδύασε καλύτερα την ευαισθησία (85%) και ειδικότητα (94%) στη διάκριση μεταξύ των γυναικών με PCOS και την ομάδα ελέγχου. Με FNPS, ο καλύτερος συνδυασμός επιτεύχθηκε με 9 ωοθυλάκια, με ευαισθησία 69% και ειδικότητα 90%. Όγκος ωοθήκης μεγαλύτερος από 10 cm3 είχε ευαισθησία 81% και ειδικότητα 84%.

«Αυτή η προσέγγιση ήταν δικαιολογημένη για τον καθορισμό αναθεωρημένων ορίων για την πολυκυστική μορφολογία των ωοθηκών, δεδομένου ότι αποφεύγεται η χρήση οποιουδήποτε από τα αμφισβητούμενο κριτήρια υπερήχων έχουν προταθεί μέχρι σήμερα», εξηγούν οι συγγραφείς.

” Αν είχαν χρησιμοποιηθεί τα όρια που συνιστώνται από τα κριτήρια του Ρότερνταμ, το 60% από τις υγιείς συμμετέχουσες θα είχαν αποκλειστεί, κάτι που ενισχύει το συμπέρασμα ότι τα κριτήρια υπερήχων του Ρότερνταμ είναι ανακριβή και ότι η εφαρμογή των αναθεωρημένων κριτηρίων για τις πολυκυστικές ωοθήκες είναι επειγόντως αναγκαία υπό το φως των εξελίξεων στις τεχνολογίες απεικόνισης”.

Ο συνολικός αριθμός ωοθυλακίων ανά ωοθήκη (FNPO) έχει καλύτερη διαγνωστική διακριτική ισχύ για το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών σε σύγκριση με τις μετρήσεις σε μια ενιαία διατομή ή τον ωοθηκικό όγκο.

“Μια μέση τιμή 26 ή περισσότερων ωοθυλακίων ανά ωοθήκη είναι ένα αξιόπιστο όριο για την ανίχνευση πολυκυστικών ωοθηκών σε γυναίκες με πραγματικές εκδηλώσεις του συνδρόμου”, καταλήγουν οι ερευνητές.